بهار

روزگارا، تازه شد هستی در آغاز بهار 

جشن جمشید جهان بین را جهان آرا بدار 

مهر افزون کُن درون سینه ها در سال نو 

فرِّ شادی را به جام زندگی از نو بیار

روزگارا، جشن ما را نو به نو جاوید ساز 

سینه را پر مهرتر از سینه‌جمشید ساز
 

رنج را آسان بنه بر مردم برگشته بخت 

چشم نیکو مردمان را دیده-‌ی خورشید ساز