وقتی گالیله را برای استغفار « کلیسا پسند»!! به محاکمه می بردند ، تمامی پیروان و شاگردانش با دلهره و اضطراب در پشت درب های بسته مدتها به انتظار صف کشیده بودند که استادشان و بزرگشان ، رهبر فکری شان علی رغم فشارهای طاقت فرسای ارشادی! داخل دادگاه سربلند و سرافراز ، با گامهای استوار پای به بیرون نهد و بگوید... زمین هنوز می چرخد. اما دریغ که استاد سرافکنده و پژمرده ، رنجور از فشارهای تحمل کرده ، سر به زیر از ابراز آن چه که خود هرگز به آن ایمان نداشت، آرام و آهسته به خواندن استغفارنامه! برای همه آن چه که بر خلاف عقیده کلسیا تا به امروز گفته بود پرداخت... از شاگردان یکی فریاد زد : « بیچاره ملتی که قهرمانش را از دست بدهد.»